dezynfektol b

Dezynfekcja gospodarstwa trzody chlewnej

W hodowli trzody chlewnej bardzo ważne jest zachowanie właściwej higieny. Jednym z jej elementem jest właściwa dezynfekcja gospodarstwa rolnego.

Dezynfekcja w walce z asf

Dezynfekcja często mylona jest z innymi pokrewnymi terminami takimi jak między innymi dekontaminacja, sanityzacja i sterylizacja. W związku z tym pisząc o dezynfekcji warto najpierw wyjaśnić znaczenie przytoczonych wcześniej terminów. Najszerszym z wymienionych terminów jest dekontaminacja.

Dekontaminacja

dezynfektol bDekontaminacją nazywamy działania mające na celu zniszczenie lub usunięcie mikroorganizmów.

Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje dekontaminacji. Metody te to w kolejności od zabijającej najwięcej do zabijającej najmniej mikroorganizmów sterylizacja, dezynfekcja i sanityzacja.

W przypadku gdy zniszczone zostaną wszystkie formy drobnoustrojów mówimy o sterylizacji.

Proces podczas którego zniszczeniu ulegają wegetatywne formy drobnoustrojów, a pozostają jedynie tak zwane powolne wirusy i spory bakteryjne nazywamy dezynfekcją. Jeśli podczas dezynfekcji obok form wegetatywnych zniszczone zostają również niektóre z form przetrwalnikowych, enterowirusy i prątki gruźlicy mówimy o dezynfekcji wysokiego stopnia.

Sanityzacją nazywamy usuwanie widocznych zanieczyszczeń i zabrudzeń. Na sanityzacje składają się działania takie jak malowane, odkurzanie i mycie.

Postępowanie mające na celu zapobiegniecie skażeniom powierzchni jałowych oraz zakażeniom tkanek nazywamy aseptyką.

Środki dezynfekcyjne podstawą skutecznej dezynfekcji

Efektywność procesu dezynfekcji uzależniona jest od szeregu czynników. Wpływają na nią między innymi czynniki takie jak rodzaj zastosowanego środka, jego stężenie, czas działania, temperatura i wilgotność. Efektywność środków dezynfekcyjnych wzrasta jeśli ich stężenie jest wysokie, czas działania dłuższy, a temperatura i wilgotność wyższe. Na skuteczność dezynfekcji wpływa również wielkość wartość PH. Jeśli jest ono obniżone prowadzi to do zmniejszenia właściwości dezynfekcyjnych IV-rzędowych zasad amoniowych, a jednocześnie zwiększenia aktywności związków jodu, podchlorynów i fenoli.

Rodzaje dezynfekcji

Możemy wyróżnić 5 rodzajów dezynfekcji w zależności od sytuacji epizootycznej panującej w danym gospodarstwie. Sytuacja epizootyczna to występowanie lub nie danej choroby zakaźnej wśród zwierząt na przykład Afrykańskiego Pomoru świń w danym miejscu i częstotliwość jej występowania.

Pierwszym z tych rodzajów jest dezynfekcja profilaktyczna znana również jako dezynfekcja zapobiegawcza lub dezynfekcja stała. Jest to standardowa dezynfekcja stosowana w gospodarstwach rolnych na co dzień.

Drugim rodzajem dezynfekcji w gospodarstwie jest dezynfekcja zapobiegawcza znana również jako dezynfekcja okresowa lub dezynfekcja profilaktyczna. Dezynfekcja zapobiegawcza związana jest z przygotowaniem pomieszczeń do ich obsadzenia przez nowe zwierzęta.

Kolejne rodzaje dezynfekcji związane są z wystąpieniem na terenie gospodarstwa rolnego choroby zakaźnej na przykład Afrykańskiego Pomoru Świń. Afrykański Pomór Świń jest obecnie najczęściej występującą na terenie Polski chorobą zakaźną zwierząt w związku z tym właśnie na przykładzie tej choroby omówienie zagadnienie dezynsekcji.

Po potwierdzeniu wystąpienia tej choroby przeprowadzana jest dezynfekcja wstępna. Podczas występowania tej choroby przeprowadzana jest dezynfekcja bieżąca znana również jako dezynfekcja ogniskowa.

Zakończeniem działań mających na celu zwalczanie choroby zakaźnej jest dezynfekcja końcowa. Dezynfekcja końcowa przywraca do zwyczajnego użytku gospodarstwo rolne.

Dezynfekcja zapobiegawcza

Dezynfekcja zapobiegawcza powinna być przeprowadzana na terenie gospodarstwa rolnego za każdym razem gdy mają w nim miejsce zmiany dotyczące zasiedlania stanowisk. Dezynfekcja powinna być przeprowadzana indywidualnie dla każdego z sektorów gospodarstwa rolnego. Aby zapewnić wysoką skuteczność dezynfekcji należy przeprowadzać ją w pustych pomieszczeniach zgodnie z hodowlaną zasadą wszystko pełne-wszystko puste.

Przed przeprowadzeniem dezynfekcji należy odpowiednio oczyścić pomieszczenia w których będzie ona przeprowadzana. Obornik i gnojowica powinny zostać usunięte, a wszystkie powierzchnie dokładnie oczyszczone mechanicznie i wymyte.

Od czego uzależniona jest skuteczność dezynfekcji?

Przeciwdrobnoustrojowe działanie preparatów dezynfekujących ograniczyć może obecność biofilmu zmniejszającego kontakt mikroorganizmów z substancjami stosowanymi do dezynfekcji i innych substancji organicznych.

To jak skuteczna okaże się dezynfekcja uzależnione jest od szeregu czynników w tym między innymi od wilgotności, temperatury, przygotowania obiektu do zabiegu, staranności osób przeprowadzających zabieg oraz rodzaju środka użytego do dezynfekcji.

Po usunięciu zwierząt, ściółki i odchodów należy dokładnie oczyścić pomieszczenie w którym przeprowadzana jest dezynfekcja mechanicznie. Oczyszczone powinny zostać ściany, sufity , drzwi, okna, wybiegi, przegrody oraz drogi przepędu. Podczas oczyszczania należy stosować dwie zasady, a mianowicie od końca do wyjścia i od góry do dołu. Podczas oczyszczania nie należy zapominać o elementach takich jak systemy zadawania paszy i pojenia, zbiorniki na paszę, taśmociągi, koryta, drabiny, oraz narzędzia, sprzęt i inne przedmioty, które były stosowane podczas obsługi zwierząt. Jako ostatnia oczyszczona powinna zostać podłoga. Jej oczyszczanie powinno rozpocząć się w miejscu najdalszym od wyjścia.

Po przeprowadzeniu dokładnego oczyszczania mechanicznego nadchodzi czas na umycie obiektu. Pierwszym etapem mycia jest płukanie wstępne. Płukanie wstępne ma na celu usunięcie różnego rodzaju resztek i innych słabiej związanych z podłożem osadów.

Dopiero potem przychodzi czas na właściwe mycie, które może być przeprowadzone za pomocą wody pod ciśnieniem, sprzętu mechanicznego lub narzędzi ręcznych.

Po myciu nadchodzi pora na właściwą dezynfekcję.

Dezynfekcja przeprowadzana jest za pomocą substancji chemicznych. Może być ona przeprowadzana poprzez ozonowanie, pianowanie, przecieranie, zamaczanie lub namaczanie najczęściej jednak przeprowadzana jest ona poprzez zamgławianie lub oprysk drobno kroplisty. Oprysk i zamgławianie są dość podobnymi zabiegami, a podstawowa różnica pomiędzy nimi polega na wielkości powstających podczas wymienionych zabiegów kropli. W przypadku oprysku drobnokroplistego mają one wielkość wynoszącą 50 -150 μ, a w przypadku zamgławiania mniej niż 50 μ. Zamgławianie może być przeprowadzane na zimno lub na gorąco. Metody którymi przeprowadzony zostanie zabieg uzależniona jest od substancji użytej do dezynfekcji i od warunków panujących w miejscu w którym zostanie on przeprowadzony.

Zaletą dezynfekcji przeprowadzanej metodami takimi jak oprysk drobnokroplisty, zamgławianie i ozonowanie jest fakt, że stosowane w metodach tych substancje docierają do wszystkich, nawet osłoniętych powierzchni w tym również kanałów gnojowicowych i wentylacyjnych.

Dużą zaletą ozonu jest fakt, że rozpada on się na zwykły tlen w związku z czym jego stosowanie nie wiąże się z koniecznością użycia wody w celu spłukania nadmiaru środka. Nie istnieje więc ryzyko przedostania się stosowanych środków do gnojowicy w której mogłyby one zniszczyć bakterie przez co utrudniłyby biodegradacje gnojowicy.

Zamgławianie przeprowadzane z użyciem odpowiednich środków jako jedna z nielicznych metod może być przeprowadzane nawet w obecności zwierząt jako uzupełninie innych działań przeprowadzanych w celu walki z trapiącymi je chorobami. Dotyczy to zwłaszcza chorób obejmujących układ oddechowy.

Zamgławianie jest szybsze i wiąże się z mniejszym zużyciem substancji dezynfekcyjnej niż jest to w przypadku oprysku. Są jednak miejsca w których oprysk mimo wszystko jest lepszą metodą. Jest tak w przypadku pomieszczeń o porowatych powierzchniach, nieszczelnych lub trudno dostępnych do dokładnego oczyszczenia.

Dezynfekcja wstępna

Dezynfekcja wstępna wygląda nieco inaczej niż jest to w przypadku standardowych metod dezynfekcji. Przede wszystkim stosowany jest w jej przypadku oprysk grubą kroplą.

Na niektóre z powierzchni na przykład powierzchnie porowate, ściółkę i powierzchnie, które trudno jest oczyścić celowo nakładane są duże ilości środków. Może to być nawet litr w przeliczeniu na metr kwadratowy dezynfekowanej powierzchni. To jako dokładnie jest ilość nakładanego środka do dezynfekcji uzależnione jest od tego, jak bardzo porowate są powierzchnie. W miejscach w których wystąpiła choroba zakaźna na przykład ASF nie należy przeprowadzić dezynfekcji za pomocą wysokiego ciśnienia ponieważ może to doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorobotwórczych mikroorganizmów.

W przypadku dezynfekcji przeprowadzanej w związku wystąpienia u zwierząt choroby zakaźnej zaleca się jednoczesne skorzystanie z dwóch metod. Pierwszą z nich powinno być zamgławianie, a drugą pianowanie lub oprysk. Pianowanie lub oprysk powinny objąć wszystkie powierzchnie i urządzenia znajdujące się w dezynfekowanych pomieszczeniach w tym podłogi, ściany, sufity, podajniki pasz i poidła. Zamgławianie powinno zostać przeprowadzone po oprysku lub pianowaniu. Zamgławianie pozwala na unicestwienie mikroorganizmów, które ochroniły się przed opryskiem lub pianowaniem. Istnieje wiele czynników wpływających na przeprowadzenie tego rodzaju dezynfekcji. Idealne dla skutecznego przeprowadzenia zabiegu dezynfekcji pomieszczenie powinno być szczelne, powinna w nim panować temperatura wynosząca od 15 do 35 stopni Celsjusza, a wilgotność powinna być wyższa od 70%. Po zabiegu należy zamknąć obiekt w którym został on przeprowadzony na co najmniej dobę.

Od czego zależy skuteczność dezynfekcji?

Na skuteczność zabiegów dezynfekcji i mycia wpływa szereg czynników. Najważniejszymi z nich są stężenie preparatu i czas jego działania. To w jaki sposób stężenie środka wpływa na jego skuteczność jest kwestią indywidualną uzależnioną od tego jaka substancja czynna została użyta do dezynfekcji.

Innymi wpływającymi na skuteczność tych zabiegów czynnikami są użyty sprzęt, stężenie substancji aktywnej w roztworze, zastosowane techniki mycia i dezynfekcji, poziom zanieczyszczeń, temperatura i twardość wody oraz doświadczenie i wiedza osoby przeprowadzającej dezynfekcję.

Nieprawidłowo przeprowadzona dezynfekcja może okazać się nieskuteczna. Jakie są najczęstsze błędu popełniane podczas dezynfekcji?

Pierwszym z nich jest stosowanie środka rozcieńczonego inaczej niż wynika to z zaleceń jego producenta. Niewłaściwe jest zwłaszcza stosowanie roztworów zbyt silnie rozcieńczonych ponieważ skuteczność środka może w nim spaść w stopniu większym niż mogłoby to wynikać ze stopnia ich rozcieńczenia. Na przykład dwukrotnie rozcieńczony alkohol staje się około 1000 razy mniej skuteczny (dla osiągnięcia takiego samego efektu biobójczego konieczne jest wydłużenie jego działania tysiąckrotnie), a jeśli alkohol zostanie rozcieńczony trzykrotnie jego skuteczność spadnie kilkadziesiąt tysięcy razy. Roztwory o zbyt wysokim stężeniu mogą być niebezpieczne dla środowiska. Duże znaczenie ma także temperatura roztworu.

Dla każdej stosowanej w dezynfekcji substancji istnieje optymalna temperatura w której jej skuteczność jest najwyższa. W zbyt wysokich temperaturach wiele substancji może nawet ulec rozkładowi w wyniku którego mogą one nie tylko utracić swoje dezynfekcyjne właściwości, lecz nawet stać się niebezpieczne. W związku z tym zastosowany środek dezynfekcyjny należy dostosować do temperatury panującej w pomieszczeniu w którym przeprowadzany będzie zabieg dezynfekcji. W miesiącach zimowych przed przeprowadzeniem dezynfekcji może być konieczne podgrzanie pomieszczeń w których będzie ona przeprowadzana.

Środkami cechującymi się niższą wrażliwością na działanie temperatur są kwasy organiczne, tlenki i nadtlenki. Z tego powodu często stosowane są one jeśli zabieg dezynfekcji musi być przeprowadzony w niższych temperaturach.

bioasekuracja fermJeśli temperatury są zbyt niskie można podgrzać stosowany roztwór dezynfekcyjny do wyższej temperatury. Należy jednak pamiętać o tym, że pod wpływem temperatury otoczenia temperatura roztworu szybko spadnie po jego rozpyleniu.

Ze względu na konieczność ochrony zdrowia ludzi podczas stosowania środka dezynfekcyjnego należy także wziąć pod uwagę jego właściwości żrące, toksyczność i wpływ na przedmioty. Wiele środków dezynfekcyjnych może powodować rozpulchnianie gumy, korozję lub zmianę barwy.

Wiele występujących w środowisku naturalnym substancji utrudnia dezynfekcje. Jest tak między innymi w przypadku kału, gleby. Paszy i gnojowicy. Właśnie z tego powodu tak istotne jest wymycie oraz mechaniczne oczyszczenie powierzchni przed przeprowadzeniem dezynfekcji.

Duże znaczenie mają również wilgotność środowiska i jego PH.

Pewne, choć już znacząco mniejsze i tylko w przypadku niektórych substancji znaczenie mają pozostałości po detergentach oraz poziom twardości wody. Niektóre detergenty polepszają działanie preparatów dzięki zmniejszaniu napięcia powierzchniowego. W nowoczesnych hodowlach preparaty dezynfekcyjne, sanityzujące i myjące powinny być stosowane kompleksowo i systematycznie.

Preparaty jedno i wieloskładnikowe

Dostępne na rynku preparaty do dezynfekcji podzielić można na wielo- i jednoskładnikowe. Z długotrwałym stosowaniem środków jednoskładnikowych wiąże się niebezpieczeństwo polegające na tym, że mikroorganizmy mogą stać się na niego oporne. Z tego powodu w dezynfekcji najlepiej naprzemiennie stosować preparaty w skład których wchodzą środki aktywne o różnym działaniu lub stosować wspominane preparaty wieloskładnikowe których składniki cechują się synergicznym działaniem.

Fenole i zasady przyczyniają się do degradacji ściany komórkowej. Zasady, kwasy, aldehydy i alkohole powodują deaktywację enzymów.

Przeprowadzanie zabiegów dezynfekcji, mycia i oczyszczania może wiązać się ze sporym ryzykiem jeśli zostanie przeprowadzone ono w nieodpowiedni sposób. W związku z tym podczas ich wykonywania należy przestrzegać szeregu zasad BHP.

Przede wszystkim osoby te powinny zostać odpowiednio przeszkolone. Szkolenie to powinno dotyczyć między innymi metod obsługi sprzętu, który używany jest podczas tych zabiegów, preparatów używanych do dezynfekcji i sposobu przygotowywania roztworów.

Osoby wykonujące dezynfekcje powinny być wyposażone w odpowiednią odzież ochronną składającą się z okularów ochronnych, maski, kombinezonu, rękawic i gumowych butów. Strój ten chroni je przed zatruciem i poparzeniami. Najlepiej jeśli ekipa przeprowadzająca ten zabieg będzie co najmniej dwuosobowa.

Jeśli zabiegi wykonywane są wewnątrz pomieszczeń należy zwracać na niebezpieczeństwo ze strony instalacji elektrycznych, a jeśli wykonywane są one na świeżym powietrzu na kierunek wiatru oraz jego siłę.

Maty Dezynfekcyjne

Refundacja na zakup mat dezynfekcyjnych dla rolników

Refundacja na maty dezynfekcyjne!

info maty dezynfekcyjneOd 27 sierpnia do 14 września 2018r. osoby zajmujące się hodowlą trzody chlewnej będą mogły złożyć wniosek umożliwiający im uzyskanie wynoszącej 75% refundacji wydatków, które poniosły w związku z zakupem mat dezynfekcyjnych.

Refundacją obok mat dezynfekcyjnych objęty będzie sprzęt przeznaczony do deratyzacji, dezynsekcji lub dezynfekcji, środki deratyzacyjne i dezynsekcyjne, produkty biobójcze, obuwie ochronne i odzież ochronna. Zwrócone zostaną również wydatki na zabezpieczenie budynków w których znajdują się świnie przed innymi zwierzętami.

Jak uzyskać dofinansowanie na maty dezynfekcyjne?

Aby uzyskać dofinansowanie należy pobrać wniosek znajdujący się na tronie ARiMR i złożyć go do powiatowego biura agencji odpowiadającego miejscu zamieszkania rolnika ubiegającego się o pomoc. Do wniosku należy dołączyć oświadczenie o liczbie utrzymywanych w gospodarstwie świń, rachunki potwierdzające zakup mat dezynfekcyjnych lub innych objętych dofinansowaniem przedmiotów oraz zaświadczenia lub oświadczenia dotyczące pomocy de minimis.

Wniosek i więcej informacji na stronie ARiMR – Link 

maty wejściowe dezynfekcyjne

środki dezynfekcyjne do mat

Środki dezynfekcyjne do mat wejściowych i przejazdowych

 

Zagrożenie ze strony chorób zakaźnych

W produkcji zwierzęcej poważny problem stanowią choroby zakaźne zwierząt. Jeśli choroba taka przedostanie się na teren gospodarstwa rolnego może ona spowodować poważne straty w produkcji, a w celu jej zwalczenia nierzadko konieczne może być całkowite wybicie całego zarażonego chorobą stada. Po wybiciu zwierząt może ponadto zaistnieć konieczność przeprowadzenia działań polegających na dezynfekcji miejsc w których przebywały chore zwierzęta.

środki dezynfekcyjne do mat

Obecnie wirusem stanowiącym największe zagrożenie dla stad jest atakujący świnie afrykański pomór świń. Choroba ta cechuje się niemal stuprocentową śmiertelnością i prowadzi do całkowitego zlikwidowania stada w którym wystąpiła. Z tego powodu opracowano szereg działań mających na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się ASF. Jedną z najskuteczniejszych metod opracowanych w celu powstrzymania tej i innych chorób zakaźnych przed przedostaniem się na teren gospodarstwa rolnego są maty dezynfekcyjne.

Maty dezynfekcyjne

Maty dezynfekcyjne rozkładane są na wejściach i wyjściach oraz na wjazdach i wyjazdach z gospodarstwa rolnego. Maty dezynfekcyjne podzielić można na maty dezynfekcyjne przejściowe i maty dezynfekcyjne przejazdowe. Maty dezynfekcyjne przejazdowe przeznaczone są do dezynfekcji kół pojazdów wjeżdżających na teren gospodarstwa lub je opuszczających, a maty dezynfekcyjne przejściowe przeznaczone są do dezynfekcji butów osób wchodzących na teren gospodarstwa lub je opuszczających.

Wymienione rodzaje mat pod względem budowy i grubości nie różnią się pomiędzy sobą. Jedyna różnica pomiędzy nimi polega na ich długości i szerokości. Maty dezynfekcyjne przejazdowe są znacznie większe od mat dezynfekcyjnych przejściowych. Muszą one być na tyle długie, aby koła przejeżdżających po nich pojazdów zrobiły przynajmniej jeden pełny obrót podczas przejeżdżania przez matę. Maty przejściowe mogą być mniejsze ponieważ wystarczy jeśli zmieszczą się na nich buty. W praktyce jednak najlepiej będzie jeśli będą one na tyle duże by nie można było łatwo ominąć lub przeskoczyć podczas przechodzenia. Na niektórych obszarach służby weterynaryjne określiły minimalne wymiary mat dezynfekcyjnych.

Środki do nasączania mat dezynfekcyjnych

Za dezynfekcyjne właściwości mat dezynfekcyjnych odpowiadają środki dezynfekcyjne którymi są one nasączane takie jak na przykład dezynfektol B. To im maty dezynfekcyjne zawdzięczają swoje dezynfekcyjne właściwości.

Dobry środek dezynfekcyjny do mat powinien zwalczać szeroką gamę mikroustrojów. Obok wirusa Afrykańskiego Pomoru Świń powinny być to również inne często występujące drobnoustroje takie jak miedzyinnymi  Escherichia Coli, Proteus vulgaris, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus hirae, Candida albican , Aspergillus Niger i wirusy wywołujące ptasią grypę.

Środki do nasączania mat dezynfekcyjnych zawierają w swoim składzie substancje chemiczne niszczące mikroorganizmy takie jak na przykład Alkil chlorku dimetylobenzyloamonu.

Maty dezynfekcyjne nasączone środkiem dezynfekcyjnym na przykład wspomnianym dezynfektolem B skutecznie powstrzymują wirus ASF przed jego przedostaniem się na teren gospodarstwa na butach osób wchodzących na jego obszar i wjeżdżających na teren gospodarstwa pojazdów.

maty wejściowe dezynfekcyjne

Zabezpieczenie chlewni – bioasekuracja chlewni

Zabezpieczenie chlewni

Budynek w którym utrzymywane są świnie powinien zostać zabezpieczony przed dostępem zwierząt domowych. Na terenie chlewni nie należy utrzymywać innych niż trzoda chlewna kopytnych zwierząt gospodarskich.

Budynki inwentarskie, magazyny pasz i miejsca w których przechowywana jest ściółka powinny zostać zabezpieczone przed dostępem dzikich zwierząt oraz gryzoni. Należy pamiętać, że gryzonie potrafią przedostawać się do wnętrz budynków nawet przez bardzo małe otwory.

Osoby posiadające gospodarstwa rolne w których odbywa się hodowla trzody chlewnej powinny zrezygnować z udziału w polowaniach i nie powinny wnosić do gospodarstw części ciał dzików.

Nie należy też przywozić na teren gospodarstwa ściółki z miejsc w których mogły przebywać dziki. W pewnym hodującym kilkaset osobników trzody chlewnej gospodarstwie do wystąpienia afrykańskiego pomoru świń wystąpiło na skutek przywiezienia do gospodarstwa ściółki w której były kośćce dzika.

Należy też zachowywać podstawowe zasady higieny takie jak odkażanie rąk i obuwia, pozostawianie narzędzi i odzieży ochronnej po zakończeniu prac w budynku inwentarskim oraz odkażanie narzędzi i odzieży ochronnej używanych podczas pracy.

Przed wejściami do budynków inwentarskich oraz na wjazdach i wyjazdach z gospodarstw należy rozłożyć maty dezynfekcyjne.

Osoby postronne nie zajmującymi się zwierzętami ani ich leczeniem nie powinny wchodzić do budynków gospodarstwa w którym utrzymywane są świnie. Dotyczy to zwłaszcza osób, które miały kontakt z podłymi świniami lub dzikami.

Należy też ściśle stosować się do zaleceń służb weterynaryjnych obowiązujących na danym terenie.

Maty dezynfekcyjne przejazdowe

Duże znaczenie dla zabezpieczenia chlewni przed afrykańskim pomorem świń ma wyposażenie jej w maty dezynfekcyjne przejazdowe. Maty dezynfekcyjne przejazdowe skutecznie chronią je przed wirusem ASF. W związku z wysoką skutecznością mat dezynfekcyjnych przejazdowych w powstrzymywaniu afrykańskiego pomoru świń w maty dezynfekcyjne przejazdowe powinna być wyposażona każda chlewnia. Jakie maty dezynfekcyjne do chlewni powinien kupić rolnik? Przede wszystkim rozmiary mat dezynfekcyjnych powinny odpowiadać rozmiarom kół pojazdów które będą przez nie przejeżdżać. Maty dezynfekcyjne przejazdowe powinny być na tyle długie aby koła przejeżdżających po nich pojazdów mogły wykonać przynajmniej jeden pełny obrót podczas przejeżdżania przez nie.

Maty dezynfekcyjne przejściowe

Wirus ASF może przenosić się również na odzieży i obuwiu pracowników fermy trzody chlewnej. Najczęściej przenosi się on właśnie na butach ponieważ to one najczęściej mają kontakt z podłożem w którym może znajdować się wirus afrykańskiego pomoru świń.

Odpowiednie ubrania ochronne są zazwyczaj gładkie podczas gdy buty gładkie być nie mogą ponieważ idealnie gładkie buty byłyby niebezpieczne dla ich użytkowników. Chodzenie po fermie w butach o zbyt gładkich podeszwach mogłoby doprowadzić do przewrócenia się poruszającej się w nich osoby i wypadku. Z drugiej strony im mniej gładkie będą podeszwy butów tym większe będzie prawdopodobieństwo, że na ich powierzchni zostanie przeniesiony wirus afrykańskiego pomoru świń. Rozwiązaniem tego nierozwiązywalnego z pozoru dylematów jest zastosowanie mat dezynfekcyjnych do dezynfekcji butów. Maty dezynfekcyjne do dezynfekcji butów znane są również jako maty dezynfekcyjne przejściowe, maty dezynfekcyjne wejściowe lub maty dezynfekcyjne wyjściowe.

Maty dezynfekcyjne do butów pod względem budowy nie różnią się od mat dezynfekcyjnych przejazdowych. Są one od nich jedynie znacząco mniejsze.

Najczęściej mają one rozmiar 60 na 60 centymetrów, choć zdarzają się również maty dezynfekcyjne przejściowe o większych rozmiarach. Często zdarza się, że rozmiary mat dezynfekcyjnych przejściowych dostosowywane są do rozmiarów drzwi przed którymi są one umieszczane dzięki czemu zmniejsza się prawdopodobieństwo celowego lub nieumyślnego ominięcia maty dezynfekcyjnej przejściowej podczas wchodzenia do pomieszczenia. Na niektórych obszarach zalecane wielkości mat dezynfekcyjnych przejściowych zostały określone przez powiatowych lekarzy weterynarii działających na danym terenie. Ze względu na częstą zmianę przepisów dotyczących ASF przed zakupem maty dezynfekcyjnych warto sprawdzić, czy na terenie na którym hodujemy świnie obowiązują jakieś zalecenia dotyczące wielkości mat.

Za równo maty dezynfekcyjne przejazdowe jak maty dezynfekcyjne przejściowe powinny znajdować się na wyposażeniu każdej chlewni. Maty dezynfekcyjne nasączane są specjalnymi środkami dezynfekcyjnymi którym to zawdzięczają one swoje dezynfekcyjne właściwości.

Odstrzał sanitarny

Ponieważ dużą rolę w rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń mają dziki przeprowadzany jest ich odstrzał sanitarny. W odstrzale tym Inspekcja Weterynaryjna współpracuje z Lasami Państwowymi i Polskim Związkiem Łowieckim. Odstrzał sanitarny budzi liczne kontrowersje ze względu na to, że w związku z jego wprowadzeniem przyznano liczne uprawnienia myśliwym. W związku z tym rozważa się wprowadzenie pewnych ograniczeń dotyczących polowań.

Zgodnie z obecnie istniejącymi propozycjami poprawek polowania nie mogłyby odbywać się w odległości mniejszej od 500 metrów od zebrań publicznych ani mniejszej niż 250 metrów od zabudowań mieszkalnych. Poza polowaniami i odłowami zakazane byłoby płoszenie, chwytanie, przetrzymywanie, ranienie i zabijanie zwierzyny, a polowanie nie mogłoby odbywać się w obecności osób poniżej 18 roku życia. Zmianom tym sprzeciwiają się myśliwi argumentujący, że mogą one utrudnić im przeprowadzanie odstrzałów sanitarnych. Swoje poglądy w tej sprawie myśliwi wyrazili w liście otwartym wystosowanym przez Polski Związek Łowiecki do premiera Mateusza Morawieckiego.

W związku ze zbliżaniem się ASF do niemieckiej granicy również Niemcy rozważają zmiany w przepisach dotyczących polowań na dziki. Rozważa się tam zniesienie okresu ochronnego dotyczącego polowań na dziki.

Inne działania podejmowane w celu zwalczania ASF

Na terenie Polski przeprowadzanych jest też szereg innych działań mających na celu zwalczanie ASF.

Wszystkie wykryte ogniska ASF są likwidowane według opisanej wcześniej procedury. Monitorowany jest też obrót świniami. Monitoring ten przeprowadzany jest przy współpracy z Inspekcją Transportu Drogowego i Policją. Dla każdego przemieszczenia świń konieczne jest posiadanie odpowiednich świadectw zdrowia, a handel świniami na terenie targów został zakazany. Za równo środki transportu jak i targi są kontrolowane pod kątem przestrzegania tych zakazów.

Zamykane są przejścia dla zwierząt znajdujące się pod autostradami.

Wszystkie osoby powiązane z produkcją trzody chlewnej mogą poprzez odpowiednie postępowanie oraz przestrzeganie dotyczących ASF nakazów i zakazów prawnych przyczyniać się do zapobieganiu rozprzestrzenianiu się ASF.

 

maty dezynfekcyjne przejściowe

Zasady bioasekuracji chlewni w walce z asf

W ostatnich latach coraz większym problemem dla rolników zajmujących się hodowlą trzody chlewnej staje się afrykański pomór świń. W związku z tym zapraszamy do przeczytania kolejnego artykułu na temat choroby która jest afrykański pomór świń. Napiszemy w nim jak zabezpieczyć gospodarstwo przed afrykańskim pomorem świń. Napiszemy również czym jest afrykański pomór świń, jak przebiega afrykański pomór świń, jakie są cykle zakażenia afrykańskim pomorem świń, jak wyglądają sekcje zwłok świń zarażonych afrykańskim pomorem świń, jak wygląda diagnostyka afrykańskiego pomoru świń, gdzie zgłosić wystąpienie afrykańskiego pomoru świń, kto walczy z afrykańskim pomorem świń, jakie ograniczenia obowiązują na obszarach na których wystąpił ASF. Napiszemy również o bioasekuracji przed ASF.

Opiszemy podstawowe zasady bioasekuracji i podzielimy je według ich rzeczywistego znaczenia dla rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń. Napiszemy czym są maty dezynfekcyjne przejazdowe, czym są maty dezynfekcyjne wjazdowe, czym są maty dezynfekcyjne wyjazdowe, czym są maty dezynfekcyjne przejściowe, czym są maty dezynfekcyjne wejściowe, czym są maty dezynfekcyjne wyjściowe, jak używać mat dezynfekcyjnych, co dają maty dezynfekcyjne, jak duże powinny być maty dezynfekcyjne przejściowe, jak duże powinny być maty dezynfekcyjne przejazdowe, czym nasączane są maty dezynfekcyjne przejazdowe i czym nasączane są maty dezynfekcyjne przejściowe.

Czym jest Afrykański pomór świń ?

Wirus ASF zaliczany jest do rodziny Asfarviridae choć początkowo zaliczano go rodziny Iridoviridae. Materiałem genetyczny wirusa jest dwuniciowe DNA. Wirus ASF posiada składającą się z czterech warstw otoczkę lipoproteinową. Wirus ASF jest skomplikowanym patogenem składającym się z od 28 do 34 białek strukturalnych indukujących powstawanie od 95 do 111 białek zakaźnych w zakażonych makrofagach. Ponad 50 z tych białek posiada właściwości immunogenne. Immunogenność to zdolność do wywołania odpowiedzi odpornościowej. Namnażanie się ASF odbywa się głównie w cytoplazmie makrofagów i monocytów. Cytoplazma to część protoplazmy znajdująca się poza jądrem komórkowym.

Poza tym wirus afrykański pomór świń namnaża się również w komórkach nabłonka kanalików nerkowych, neutrofilach i trombocytach. Neutrofile to komórki pełniące zasadniczą rolę w odpowiedzi odpornościowej. Trombocyty to płytki krwi odpowiedzialne za krzepnięcie krwi. Cechują się szybką reakcją na zagrożenia. Wirus ASF nie namnaża się w limfocytach T i B. Limfocyty B rozpoznają antygen i wytwarzają przeciwciała. Limfocyty T odpowiadają za odpowiedź odpornościową komórkową.

Wirus ASF nie jest spokrewniony z klasycznym pomorem świń w związku z czym świnie uodpornione na klasyczny pomór świń nie są odporne na afrykański pomór świń. Klasyczny pomór świń wywoływany jest przez wirusa RNA podczas gdy wirus afrykańskiego pomoru świń wywoływany jest przez wirusa DNA. Oznacza to, że te dwa rodzaje wirusów są ze sobą mniej spokrewnione niż człowiek z dowolnym gatunkiem zwierząt lub roślin.

Przebieg afrykańskiego pomoru świń

Apoptoza limfocytów mająca miejsce głównie w obrębie grasicy prowadzi do neutrofilii i leukopenii. Apoptoza to proces zaprogramowanej śmierci w organizmie wielokomórkowym. Neutrofilia to zwiększenie liczebności granulocytów obojętnochłonnych we krwi do wartości przekraczających 8000/µl. Leukopenia to obniżenie liczebności leukocytów czyli komórek odpornościowych we krwi. Straty te dotyczą zwłaszcza limfocytów T.

Spadek poziomu leukocytów największy jest podczas czwartego dnia choroby kiedy to spada on do 2/5 poziomu fizjologicznego. Na skutek choroby następuje wzmożona hematopoeza czyli wytwarzanie elementów krwi w szpiku kostnym. Zwiększenie hematopoezy nie wystarcza jednak do skompensowania powstałych w krwi obwodowej strat limfocytów będących podstawą odpowiedzi odpornościowej organizmu.

Zakażenia afrykańskim pomorem świń - cykle zakażeń

Wyróżnić można dwa cykle zakażeń ASF, a mianowicie cykl leśny i cykl domowy. Podczas cyklu leśnego choroba przenosi się pomiędzy dzikami, a zakażenia zwierząt domowych są wynikiem przypadkowych zakażeń bocznych. Podczas cyklu leśnego wszystkie zakażenia mają charakter latentny lub bezobjawowy. Podczas cyklu domowego choroba ta szerzy się jedynie pomiędzy świniami domowymi.

Zakażenia asf - cykl domowy 

Podczas cyklu domowego wirus ASF trafia jak sama nazwa wskazuje do świń domowych. Podczas choroby świnie domowe masowo wydalają wiriony wirusa afrykańskiego pomoru świń. Powoduje to szybkie szerzenie się afrykańskiego pomoru świń połączone z wysoką śmiertelnością trzody chlewnej. Chore świnie wydalają duże ilości wirusa, który obecny jest we wszystkich ich wydalinach, wydzielinach i płynach ustrojowych. Wydzielanie wirusa afrykańskiego pomoru świń przez świnie rozpoczyna się po upływie od 7 do 10 dni od wystąpienia gorączki. Szczególne duże ilości wirusa afrykańskiego pomoru świń wydzielane są drogą aerozolową z układu oddechowego oraz z kałem. Istnieją dwie drogi którymi wirus ASF przemieszcza się ze zwierząt zakażonych na zwierzęta zdrowe. Są to droga bezpośrednia polegająca na przenoszeniu wirusa afrykańskiego pomoru świń ze zwierząt chorych na zdrowe oraz droga pośrednia.

Pośrednio ASF przenosi się poprzez pasze, pochodzące od zakażonych zwierząt mączki mięsno-kostne, środki transportu, inne przedmioty i kleszcze. Nosicielstwo wirusa ASF może trwać dwa, a nawet więcej lat. Pierwsze zakażenie danego stada najczęściej następuje poprzez kontakt, ale choroba utrwala się w stadzie poprzez nosicieli bezobjawowych oraz ozdrowieńców. Istnieją także zakażenia latentne. W przypadku zakażenia latentnego zwierzę jest nosicielem zarazka, ale nie przenosi go na inne osobniki.

Wykrycie nosicielstwa w przypadku zakażenia latentnego nastręcza poważne trudności. Niestety zakażenia latentne mogą uczynnić się od wpływem stresu co prowadzi do masowego, a jednocześnie bezobjawowego wydalania wirusa ASF przez zakażoną świnię. Wirus afrykańskiego pomoru świń często przenosi się też z zainfekowanych nim loch na prosięta. Najczęściej do tego typu sytuacji dochodzi wiosną i latem kiedy to mają miejsce proszenia dzikich świń. Przebieg choroby u świń jest zazwyczaj szybki w związku z czym pomijając nieliczne przypadki przewlekłe nie są one wychudzone.

Afrykański Pomór Świń - sekcja zwłok

Ze względu na szybkie następowanie stężenia pośmiertnego i rozkładu gnilnego zwłok sekcja zwłok świń powinna zostać wykonana w niedługim czasie od ich śmierci. Skóra świń, które zmarły z powodu ASF jest sinoczerwona i pokryta licznymi wybroczynami wywołanymi uszkodzeniami naczyń krwionośnych i śródbłonka. W okolicach otworów głowy znajdują się ślady wypływów, a w okolicach odbytu biegunki. W jamach ciała znajduj się żółtoróżowy płyn wysiękowy w którego składzie znajduje się krew i włóknik. Najbardziej charakterystycznymi zmianami wywoływanymi przez ASF są zmiany w nerkach, sercu, śledzionie i węzłach chłonnych. Śledziona jest silnie przekrwiona i powiększona. U większości spośród zarażonych świń przybiera ona kolor czarny lub ciemnoniebieski. Miąższ śledziony świń zarażonych ASF jest przepojony krwią i rozmiękły.

Znacznie powiększone są węzły chłonne. Występują na nich liczne krwawe wylewy i wybroczyny. Największe zmiany występują w węzłach chłonnych wątroby, krezki i żołądka. W nerkach zauważyć można przekrwienie kory, wybroczyny oraz krwawe wylewy. U połowy świń stwierdzane są krwawe wylewy lub wybroczyny pod wsierdziem lub nasierdziem serca. Bezpośrednią przyczyną śmierci zwierząt najczęściej jest obrzęk tkanki międzypłacikowej pęcherzyków płucnych. W przewodzie pokarmowym świń zaobserwować można skrzepłą krew w przewodzie pokarmowym, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i krwotoczne zapalenie błony śluzowej żołądka.

Diagnostyka afrykańskiego pomoru świń

Szybkie rozpoznanie ASF ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania tej choroby i powstrzymywania jej rozprzestrzeniania się. Ze względu na podobieństwo objawów choroby do innych chorób zasadnicze znaczenie w diagnostyce maja badania laboratoryjne.

Za minimalną ilość zwierząt w danym stadzie trzody chlewnej, które należy poddać diagnostyce pod kątem wystąpienia afrykańskiego pomoru świń uważa się 5 sztuk. Badaniom laboratoryjnym poddawane są próbki tkanek zwierząt żywych, padłych oraz zabitych, które pobierane są za pomocą jałowych narzędzi jednokrotnego użytku. Po pobraniu próbki umieszczane są w sterylnych pojemnikach ze szczelnym zamknięciem zabezpieczającym je przed wyciekiem zawartości, a na pojemniku umieszczana jest etykieta zawierająca podstawowe dane na temat próbki takie jak miejsce i data pobrania, rodzaj próbki, opis zwierzęcia i jego numer identyfikacyjny. Po zamknięciu zewnętrzna powierzchnia pojemnika jest dezynfekowana i opłukiwana wodą, a pojemnik wysyłany jest do Zakładu chorób Świń w celu wykonania badań.

Najczęściej pobierana jest krew. Jeśli celem przeprowadzanych badań jest wykrycie wirusa afrykańskiego pomoru świń do krwi dodawany jest środek konserwacyjny na przykład sole heparyny. Jeśli celem badań jest wykrycie przeciwciał ASF środek konserwacyjny nie jest dodawany. Krew pobierana jest do próbówek za pomocą igieł jednorazowych. Od padłych lub poddanych eutanazji pobierane są narządy wewnętrzne takie jak migdałki, nerki, płuca, śledzionę i węzły chłonne. Przy nietypowym przebiegu choroby pobierany jest również szpik kostny. Próbki pobierane są od osobników trzody chlewnej w przypadku których podejrzenia wystąpienia afrykańskiego pomoru świń są szczególnie silne. Podczas badań wirus wykrywany jest poprzez immunofluorescencje bezpośrednią, badanie ELISA, odczyn hemadsorpcji lub wykrywanie materiału genetycznego..

Immunofluorescencja bezpośrednia w przypadku ASF polega na wykonywaniu preparatów odciskowych z migdałków lub śledziony i użyciu surowicy anty-ASF, która skoniungowana jest z FITC. Metoda ta pozwala na wykrycie wirusa już po upływie czterech dni od zakażenia Afrykańskim Pomorem Świń.

Podczas badania ELISA antygeny wirusa Afrykańskiego Pomoru Świń wykrywane są metodą immunoenzymatyczną.

Hemasorpcja to tworzenie wokół makrofaga rozety złożonej z erytrocytów. Podczas badania odczynu hemasorpcji zarażone ASFV makrofagi hodowane są in vitro. Wirus ASF jest jedynym spośród atakujących świnie wirusów zdolnym do hemasorpcji.

Wykrywanie materiału genetycznego odbywa się za pomocą primerów, które zaprojektowane zostały w oparciu o konserwatywny czyi nieulegający zmianom fragment genomu wirusa afrykańskiego pomoru świń. Metoda ta umożliwia wyjątkowo szybkie wykrycie materiału genetycznego wirusa afrykańskiego pomoru świń. W krwi może być on wykrywany dwa dni od zarażenia, a w migdałkach 3 dni od zarażenia.

Gdzie zgłosić podejrzenie ASF ?

Diagnostyka afrykańskiego pomoru świń bywa trudna ze względu na podobieństwo  objawów afrykańskiego pomoru świń do objawów innych chorób trzody chlewnej. Z tego powodu każde podejrzenie wystąpienia afrykańskiego pomoru świń powinno zostać zgłoszone do powiatowego lekarza weterynarii. Dotyczy to zwłaszcza obszarów na których występuje ASF oraz terenów znajdujących się w sąsiedztwie obszarów na terenie których wystąpił afrykański pomór świń. W chwili pisania tego artykułu obszary te zlokalizowane są głównie w województwach położonych we wschodniej części naszego kraju czyli w Lubelskim, Mazowieckim i Podlaskim.

Zgłoszenia do powiatowych lekarzy weterynarii dotyczące podejrzeń wystąpienia ASF mogą być przekazywane poprzez wójta, burmistrza lub lekarza weterynarii opiekującego się danym gospodarstwem.

Niezgłoszenie podejrzeń wystąpienia ASF jest wykroczeniem zgodnie z  ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W przypadku złożenia zgłoszenia przez hodowcę trzody chlewnej, którego świnia padła z powodu ASF właścicielowi przysługuje zapomoga wypłacana z budżetu państwa.

Świnie padłe na ASF

Padłych w wyniku ASF świń nie należy zakopywać. Powinny one zostać przekazane do zakładu zajmującego się utylizacją martwych zwierząt. Polski rząd dopłaca do zakładów odbierających od rolników martwe zwierzęta w związku z tym nie ponoszą oni kosztów związanych z utylizacją martwych sztuk.

Postępowanie przed przybyciem lekarza weterynarii

Od zgłoszenia do powiatowego lekarza weterynarii informacji o podejrzeniu wystąpienia ASF do przybycia wyżej wspomnianego lekarza może minąć sporo czasu. W tym czasie należy strzec i izolować znajdujące się na terenie gospodarstwa zwierzęta oraz uniemożliwiać postronnym osobom dostęp do miejsc w których znajdują się podejrzewane o zachorowanie na ASF świnie.

Podczas oczekiwania na przybycie lekarza weterynarii nie należy wywozić, wynosić ani sprzedawać żadnych produktów znajdujących się na terenie gospodarstwa w tym zwłaszcza zwłok zwierzęcych, mięsa, paszy dla zwierząt, ściółki, wody, nawozów naturalnych, nasienia, zarodków i komórek jajowych.

Kto walczy z ASF ?

W przypadku wystąpienia ASF obowiązek walki z nim ciąży na Inspekcji Weterynaryjnej. Do jej zadań należy likwidacja ogniska choroby, ustalenie jej źródła, oraz ustalenie, czy wirus afrykańskiego pomoru świń został przeniesiony z gospodarstwa w którym się pojawił do innych miejsc.

Co się dzieje ze świniami zarażonymi ASF ?

Wszystkie świnie znajdujące się w gospodarstwie w którym wystąpił ASF są zabijane, a ich zwłoki niszczone. Niszczone są również produkty pozyskane od świń i inne substancje, które mogły zostać skażone przez ASF w tym zwłaszcza pasze. Gospodarstwo na ternie którego wystąpiło ASF powinno zostać oczyszczone, a następnie zdezynfekowane za pomocą odpowiednich preparatów biobójczych unieszkodliwiających ASF. W gospodarstwie w którym wystąpił ASF świnie mogą zacząć być ponownie hodowane dopiero po upływie 40 dni po zakończeniu dezynfekcji po ASF.

Ograniczenia na obszarach na których wystąpił ASF

Dookoła ogniska ASF wyznaczany jest obszar zapowietrzony i zagrożony. Obszar zapowietrzony wyznaczany jest w promieniu przynajmniej 3 kilometrów, a obszar zagrożony w promieniu co najmniej 7 kilometrów od miejsca w którym stwierdzono wystąpienie afrykańskiego pomoru świń.

Istnieje szereg ograniczeń, które nakładane są na gospodarstwa, które znajdują się w obszarze zagrożonym lub zapowietrzonym. Z gospodarstw znajdujących się w obszarze zapowietrzonym nie należy wyprowadzać zwierząt przez okres 40 dni. Z obszarów znajdujących się na terenie zagrożonym nie należy wywozić zwierząt przez 30 dni. Okresy te mogą ulec skróceniu do 30 dni w przypadku obszarów zapowietrzonych i 21 dni w przypadku obszarów zagrożonych jeśli choroba zostanie wykluczona na podstawie intensywnych programów pobierania próbek i badań.

Po upływie wymienionych okresów należy zwrócić się do powiatowego lekarza weterynarii w celu uzyskania odpowiedniego pozwolenia pozwalającego na przemieszczenie zwierząt z terenu gospodarstwa. Bardziej szczegółowe informacje dotyczące przemieszczania świń uzyskać można od powiatowego lekarza weterynarii.

Odszkodowania za ASF

Jeśli ognisko ASF wystąpi u hodowcy spełniającego wymagania weterynaryjne otrzyma on odszkodowanie za straty, które poniósł w związku z działaniami Inspekcji weterynaryjnej podjętymi w celu zwalczenia afrykańskiego pomoru świń.

Niekupowanie świń z nieznanych źródeł

W gospodarstwach w których utrzymywane są świnie należy wdrożyć zasady bezpieczeństwa zapobiegające przypadkowemu przeniesieniu wirusa ASF. Przede wszystkim nie należy kupować świń nieposiadających świadectwa weterynaryjnego ani nieoznakowanych. Jak wynika z dochodzeń prowadzonych przez inspekcje weterynaryjną i policje większość przypadków przeniesienia wirusa ASF do których doszło na terenie Polski wynikało z nielegalnego lub niezgodnego z prawem przemieszczania świń i dzików oraz produktów pozyskanych z tych zwierząt.

Uwaga na karmę

Świnie nie powinny być karmione paszą o nieznanym nam pochodzeniu ani produktami pochodzenia zwierzęcego w tym również resztkami i zlewkami.

Kontakt z padłymi świniami i dzikami

Należy unikać kontaktu z padłymi dzikami lub świniami. Jeśli do takiego kontaktu dojdzie należy umyć lub zdezynfekować ręce za pomocą środka dezynfekcyjnego na bazie alkoholu oraz zdezynfekować lub oczyścić obuwie.

maty przejazdowe dezynfekcyjne

Maty dezynfekcyjne na przejściach granicznych

Stosowanie mat dezynfekcyjnych na przejściach granicznych

Maty dezynfekcyjne przejazdowe są ważnym elementem wyposażenia przejść granicznych. Dlaczego na przejściach granicznych powinny znajdować się maty dezynfekcyjne? Po co potrzebne są maty dezynfekcyjne na przejściach granicznych ? Czemu służą maty dezynfekcyjne na przejściach granicznych? Odpowiedzią na te pytania są wirusy powstrzymywaniu rozprzestrzeniania się których służą maty dezynfekcyjne dla przejść granicznych. W chwili obecnej szczególnie znaczenie ma powstrzymywanie przez maty dezynfekcyjne na przejściach granicznych wirusa Afrykańskiego Pomoru świń znanego też jako ASF.

Dowiedz się więcej „Maty dezynfekcyjne na przejściach granicznych”